«وَ لا تَحْسَبَنَّ اْلَذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اْللَّهِ اَمْواتَاً بَلْ اَحْياءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرزَقُونَ.»
با عرض سلام خدمت مهدي منتظر آقا امام زمان(عج) و با عرض سلام خدمت نايب امام عصر امام امت و با عرض سلام خدمت خانواده‌ي شهدا و با عرض سلام خدمت خانواده‌ي محترم خودم …
اكنون كه دارم وصيت‌نامه مي نويسم سر تا پا گناه و غرق معصيت مي باشم، خدايا تو شاهد باش جز آلودگي راه توشه ندارم.
خدايا در ايام عمري كه داشتم نتوانستم كاري كنم كه رضاي تو باشد اما اين كه از تو مي خواهم كه مرا ببخشي و مرا عفو كني.
اي امت حزب الله وصيتم را اين طور شروع مي كنم و به شما اين گونه وصيت مي كنم كه همواره در خط امام باشيد و هرگز از اين خط مستقيم الهي خارج نشويد كه اين خط، خط رستگاري و پيروزي است و ذكرتان اين باشد كه خدايا عمر با عظمت به اماممان بدهـد.
امت حزب الله اگـر من شهيد شدم و خـداوند توفيـق به من عطا كرد و بـه درجه‌ي رفيع شهادت رسيدم و به لقاي يار رفتم هرگز راه من نگذاريد خاموش شود.
اي برادرانم از شما مي خواهم كه در شهادت من گريه بر چشمانتان راه نيابد و همين گونه در مقابل مصيبت برادرت مقاوم باشي و اسلحه‌ي خونين مرا برداريد.
و تو اي خواهرم، از شما مي خواهم مانند زينب(س) پيام آور خون شهيـدان باشيد.
و تو پدر مهربانم، مي دانم كه من فرزند خـوبي براي تو نبودم و در طول عمرم نتوانستم رضاي تو را به دست آورم و هميشه مايه‌ي اذيّت و آزار شما بودم، خلاصه نتوانستم حق فرزندي را به جا آورم و از شمامي خواهم كه مرا حلال كنيد.
مادرم، مي دانم كه از فراق فرزند خود ناراحت هستي، ناراحت نباش چون زينب(س) هم در روز عاشورا هرگز از داغ برادران خود ناراحت نبود و شما هم بايد مانند حضرت زينب(س) پيام رسان خون فرزند خود باشيد.
از برادرانم مخصوصاً علي و غلام و عباس مي خواهم كه درس را بخوانند تا در آينده براي اسلام يك كاره‌اي باشيد.
به اميد پيروزي رزمندگان اسلام و هميشه در دعاهاي كميل و توسل شركت كنيد و براي من دعا كنيد و از تمام قومان و همسايگان براي من حلال بودي بطلبيد.
محمّدرضا قوس 16/7/65