وصيت نامه شهيد عزيز ايوب خطبايي
به نام خدايي كه آفريننده و براي آفريننده‌اي هم سرنوشت قرار مي دهد و در بين آفريده هايش موجوداتي هم هستند و مقدّس ترين موجودات انسان مي باشد و خدا به انسان عقـل و شعور داد تا با استفاده از عقل و شعورش راه خود را پيدا كند. كساني بودند كه راه خير و نيكي پيش گرفتند و با استفاده از عقل و شعور به ره حق رسيدند و آن‌را پيمودند تا به خداوندگار خود رسيدند و آن‌ها كساني بودند كه از پيامبران به حق و پيروان آن‌ها تقليد كردند.
من بنده‌ي حقير و كوچكي هستم كه با زباني عجز ]عاجز[ از درگاه پر عظمتش مي خواهم كه مرا به صراط مستقيم هدايت كند تا قدمي به غير از او برندارم و به من توانايي دهد تا بتوانم در خدمت بندگانش استفاده كنم.
بار خدايا مدتي است كه آرزوي شهادت دارم و يقين كرده‌ام كه اگر در اين راه قدم بگذارم راهي است صلاح به ميل و بنابراين آن قدر از اين راه مي روم كه يا شهيد شوم و يا اين‌كه به رهبري اماممان و پيشواي بزرگمان امام خميني به پيروزي نهايي كه سرانجامش نجات مستضعفين جهان باشد بينجامد. اين‌كه خدمت پدر و مادرم وصيت خود را مي نويسم؛ وصيتم اين است كه اگر من شهيد شدم به هيچ وجه ناراحت نشويد بلكه خوشحال شويد و براي طول عمر رهبر دعا كنيد و خداوند شاهد است كه من فقط براي خشنودي او و براي رضاي او قدم در اين راه گذاشتم، بنابراين نمي بايست ناراحت شويد و در آخرين موضوع مي گويم كه از مال دنيا چيزي ندارم بجز چند جلد كتاب، كه آن هم براي برادرم باشد. در اين جا وصيت من تمام است.
خداوندا به رهبر عزيزمان طول عمر عنايت بفرما.آمين. والسلام
ايّوب خطبايي
