وصيت نامه شهيد عزيز محمّد حسين آبروشن
«وَ لا تَحْسَبَنَّ اْلَذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اْللَّهِ اَمْواتَاً بَلْ اَحْياءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرزَقُونَ.»
سلام و درود بر امام امت و خانواده‌هاي شهدا و سلام بر معلولين و مجروحين جنگ تحميلي و درود و سلام بر امت حزب الله ايران. من از اين كوچكترم كه بخواهم شما را وصيت كنم، ولي به عنوان تذكر خدمت شما عزيزان نكاتي را عرض مي كنم. قلم سردي به دست گرفته‌ام تا وسيله‌اي باشد كه بتوانم چند سطري از اين دنياي فاني را به رشته‌ي تحرير درآورم.
اگر من شايستگي داشته باشم كـه با سرور شهيدان حسين بن علي(ع) همنشين گردم و خون گرم من در راه اهداف و آرمان‌هاي اين انقلاب ريخته شود، از كليه‌ي دوستان و آشنايان طلب عفو و بخشش دارم. پدر و مادرم از اين‌كه من از ميان شما رفته‌ام و ديگر جسم من در ميان شما نيست نگران نباشيد. اي خواهرانم همچون زينب(س) در مقابل مشكلات صبر و پايداري داشته باشيد. برادرم از شما مي خواهم همچون علي اكبر باشيد و هيچ گاه ناراحت نباشيد، زيرا من به هدف خودم يعني آرمان مقدّس شهادت كه در آرزويش بودم رسيدم و با ديگر شهدا و با خداي خود ملاقات كردم. از شما امت حزب الله و شهيدپرور مي خواهم كه جبهه‌ها را خالي نگذاريد و صفوف نمازجمعه و ديگر مجالس اسلامي را هيچ گـاه خالي نگـذاريد و تا موقعي كه خون در بدن داريد، از اسلام و مسلمين دفاع كنيد.
به اميد پيروزي نهايي براي رزمندگان و آزادي اسرا. ««اِناِللهْ وَ اِنْااِليهِ راجِعونْ»
والسلام
محمّدحسين آبروشن 18/1/66
زندگینامه شهیدحسین آبروشن
شهدای فارس
حسين 270 روز در جبهه جنگيد و در عمليات کربلاي 10 حضور يافت و مردانه جنگيد آنقدر ايستادگي نمود که کوه ها هم شرمنده ي استواري اش شدند…
بسم الله الرحمن الرحيم
زندگي نامه شهيد گرانقدر حسين آبروشن : حسين در 1/1/1348 در استهبان در روزي که ولادت امام حسين (ع) بود چشم به جهان گشود و به خاطر اين روز مبارک نامش را حسين آراستند تا از باده عشق بنوشد و در رهش جان بسپارد . ايام کودکي حسين سپري شد و در هفتمين بهار زندگي آماده ي حضور در مکتب علم گرديد و هر روز در کنار کتاب هايش حرف حرف عاشقي را از استاد آموخت و رشد يافت او تحصيلاتش را تا دوم راهنمايي ادامه داد . بسيار مهربان بود و آنقدر در رفتار و گفتارش دقت داشت که هيچ گاه براي ديگران مزاحمتي ايجاد نمي کرد به مسجد علاقه داشت و در اکثر مواقع نمازش را با جماعت مي خواند . به تلاوت آيه هاي قرآن دل خوش داشت و به خواندن دعا ، همچنين عشق و علاقه ي حسين به امام (ره) آن قدر زياد بود که دايم از امام و خوبي هايش مي گفت : ما بايد به دنبال راه امام و خط اسلام باشيم و همين محبتي که از امام به دل داشت باعث شد که فرمان او را به جان خريدار باشد و در تاريخ 29/3/1364 قدم در جاده هاي افتاب گذاشت و راهي جبهه جنگ شد . رزمنده شجاع و بي باک بود او 18 سال بيشتر نداشت اما مخلص بود بي ادعا ، مادرش مي گويد : در آخرين بار که مي خواست برود در اتاقي نشست و به خواندن دعاي توسل مشغول گشت هنگام رفتن وقتي قرآن را بوسيد چنان گريه کرد که من يقين کردم او ديگر بر نمي گردد . حسين 270 روز در جبهه جنگيد و در عمليات کربلاي 10 حضور يافت و مردانه جنگيد آنقدر ايستادگي نمود که کوه ها هم شرمنده ي استواري اش شدند و در تاريخ4/2/1366 يک جرعه ي ناب را سر کشيد و براي هميشه به خواب خوش مستي فرو رفت . پيکر پاک اين شهيد عزيز را در گلزار شهداي استهبان به خاک سپردند . روحش شاد و راهش پر رهرو باد .
خوش به سعادتشون راهشون باقیست…