وصيت نامه شهيد عزيز سيّد علاء الدين داودي
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيِمِ
قرآن كريم: اَلَّذِيْنَ امَنُواْ وَ هَاْجَرُوا وَ جاْهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِاَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ اَعْظَمُ دَرَجَهً عِنْدَ اللَّهِ وَ اُوْلائِكَ هُمً الفْائِزُونَ.
به نام خدا و با سلام بر امام زمان(عج) و نايب برحقّش رهبر كبير انقلاب و با سلام بر ياران با وفايش وصيت نامهام را آغاز مي كنم؛
بنابر وظيفهاي كه اسلام برگردن هر مسلماني نهاده است وظيفهي خود مي دانم كه چند جملهاي وصيتنامه بنويسم و قبل از شروع بگويم نه شاعرم كه بتوانم با اشعارم جلب توجه كنم و نه مقاله نويس و نه عالِم هستم كه بتوانم آنچه لازم است بر پاره كاغذ بياورم، اگر مي خواهيد به وصيت واقعي حقير و هر شهيد ديگري پي ببريد كمي در واقعهي كربلا و شهادت امام حسين(ع) و يارانش فكر كنيد و ببينيد كه آنها چه هدفي داشتهاند و چه وصيتي به بازماندگان داشته اند.
ملت قهرمان ايران خدا را سپاس گوييد كه ما را براي انجام اين فرضيهي بزرگ انتخاب كرده است مبادا غافل شويد و از بهره بردن از اين فيض بزرگ الهي بينصيب شويد و از حضرت قاسم درس بگيريد كه شهادت در راه خدا را از عسل شيرينتر مي داند و اگر مي خواهيد كه در صحراي محشر در مقابل شهدايمان شرمنده و سربه زير نباشيد حسيني بودن خود را اثبات كـنيد، مرد عمل باشيد و به شعار تنها اكـتفا نكنيد زيرا اگر مرد عمل باشي جبهه را ترك نخواهي كـرد.
عزيزان من، راه خود را به خوبي شناختهام و آگاهانه پا به عرصه پيكار مي گذارم براي اين به جبهه نرفتهام كه بگويند چه مرد شجاعي بود، بلكه بنابر وظيفهي شرعي كه بر دوشم بوده لازم دانستهام كه نداي حسين زمان را لبيك بگويم. پيام من همان خون رنگين من است كه هر قطرهي آن باعث بيدار شدن افراد ناآگاه مي شود.
پيام ديگرم به بعضي از مسؤولين نارضاساز است كه مواظب رفتارتان باشيد و با ملت رنج كشيده و طبقهي محروم رفتارتان را درست كنيد كه ظلم هيچگاه پايدار نمي ماند، خلاصه خودتان را درست كنيد.
اما پدر و مادر عزيز: خدا را شكر كنيد كه فرزندتان گمراه نبود و راه خوبي را انتخاب كرد و از شما مي خواهم كه صبر و شكيبايي را پيشه كنيد و از شما دوستانم مي خواهم كه مرا حلال كنيد و گاه گاهي به حمد و سورهاي از من ياد كنيد تا خداوند مرا ببخشد.
والسلام
كنار نهر حاج محمّد.
سيّدعلاء الدين داودي 20/11/64
